Zw wstępu do książki "Kinesiotaping w pediatrii" autorstwa Emilii Mikołajewskiej:
"Kinesiotaping to metoda polegająca na specyficznych oklejeniach wybranych fragmentów ciała specjalnymi plastrami w celu leczniczym. Plastry nie posiadają w swej strukturze żadnych elementów farmakologicznych, a ich budowa zapewnia jak najbardziej neutralne wrażenia czuciowe na skórze. Działanie terapeutyczne polega na własciwej technice użycia tych plastrów.
Kenzo Kase D.C. (Doctor of Chiropractic), przewodniczący największej organizacji terapeutów metody kinesiotapingu - Kinesio Taping Association (KTA), około 1973 roku stworzył teoretyczne i praktyczne podstawy tej metody, której nadał nazwę z ang. Kinesio Taping, równocześnie stworzył narzędzie do tej metody, tj. plastry z ang. Kinesio Tex Tape.
Wśród różnych spotykanych wersji nazwy tej metody w Polsce najczęściej używana i najbliższa orginałowi to "kinesiotaping".
Kinesiotaping działa na organizm poprzez:
Obecnie kinesiotaping wspomaga fizjoterapię zarówno jako metoda przewodnia, jak i metoda uzupełniająca. Znalazł on swoje miejsce nie tylko w terapii osób dorosłych, ale także w terapii dzieci, zarówno tych najmłodszych, jak i starszych. Oklejenia z użyciem plastrów do kinesiotapingu sa akceptowane przez dzieci, szczególnie dzięki atrakcyjności wyglądu, bezbolesności aplikacji oraz możliwości znalezienia się w grupie wyróżnionych (tj. mających szansę stosowania tego, co najlepsi, popularni sportowcy, często fotografowani właśnie z równego typu oklejeniami).
Niniejsza książka stanowi zestaw stosunkowo łatwych w użyciu propozycji rozwiązań różnych problemów funkcjonalnych u dzieci. Przedstawione rozwiązania są przykładem radzenia sobie z niektórymi trudnościami. Zgodnie z założeniem twórcy metody, Kenzo Kase, rozwiązania te przez dobrze przygotowanego terapeutę mogą (a nawet powinny) być modyfikowane. Zmodyfikowane lub nowe aplikacje rozszerzają warsztat terapeutyczny, konieczna jest jednak bardzo dobra znajomość anatomii, fizjologii, zasad kinesiotapingu oraz doświadczenia terapii tą metodą.
Tagi: Kinesiotaping książka , kinesiotaping mikołajewska , kinesiotaping książka ,
1. Wstęp.
1.1. Podstawowe zasady doboru rodzaju aplikacji.
1.2. Plastry do kinesiotapingu.
1.3. Kolorystyka plastrów.
1.4. Kształty oklejeń.
1.5. Techniki korekcyjne kinesiotapingu.
1.6. Bezpieczeństwo i profesjonalizm w stosowaniu kinesiotapingu.
Szyja i głowa.
2. Kręgosłup szyjny.
2.1. Ból odcinka szyjnego kręgosłupa.
2.2. Podwyższone napięcie mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego.
2.3. Obniżone napięcie mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego.
2.4. Niestabilność w obrębie odcinka szyjnego kręgosłupa.
3. Okolice twarzy.
3.1. Porażenie mięsni twarzy.
3.2. Niedowład mięśni twarzy.
3.3. Obrzęk twarzy.
Tułów.
4. Obojczyk.
4.1. Staw mostkowo-obojczykowy niestabilny.
4.2. Obrzęk stawu mostkowo-obojczykowego.
5. Zespół funkcjonalny klatki piersiowej i kręgosłupa.
5.1. Choroba Scheuermanna.
5.2. Skrócony mięsień piersiowy większy.
5.3. Osłabiony mięsień zębaty średni.
5.4. Skolioza jednołukowa, hemiplegia.
5.5. Mięsień równoległoboczny.
5.6. Ból kręgosłupa.
5.7. Osłabienie mięśni prostych brzucha.
5.8. Złamanie żeber.
Kończyna górna.
6. Staw barkowy.
6.1. Podwichnięcie dolne w stawie barkowym.
6.2. Podwichnięcie przednie w stawie barkowym.
6.3. Podwichnięcie górne w stawie barkowym - wzmożone napięcie mięśnia naramiennego.
6.4. Podwichnięcie górne w stawie barkowym - wzmożone napięcie mięśnia nadgrzebieniowego.
6.5. Nawykowa protrakcja stawu barkowego.
6.6. Staw barkowy przeciążeniowy.
6.7. Porażenie typu Erba-Duchenne'a.
7. Staw łokciowy.
7.1. Obrzęk stawu łokciowego.
7.2. Łokieć tenisisty.
7.3. Łokieć golfisty.
7.4. Staw łokciowy spastyczny - przykurcz zgięciowy.
8. Staw promieniowo-nadgarstkowy.
8.1. Ręka opadająca - wsparcie prostowników nadgarstka.
8.2. Ustawienie łokciowe ręki - wsparcie dla mięśni zginających promieniowo.
8.3. Staw promieniowo-nadgarstkowy przeciążeniowy.
8.4. Oalce ręki zaciskające się.
8.5. Wsparcie pracy prostowników palców.
8.6. Obrzęk strony dłoniowej ręki.
8.7. Obrzęk strony grzbietowej ręki.
8.8. Zwichnięcie w obrębie palca ręki.
Kończyna dolna.
9. Staw kolanowy.
9.1. Kolano niestabilne.
9.2. Osłabienie mięśnia czworogłowego uda - głowa prosta.
9.3. Przeprost w stawie kolanowym.
9.4. Rzepka niestabilna - przesunięcie boczne.
9.5. Koślawość kolana.
9.6. Szpotawość kolana.
9.7. Obrzęk stawu kolanowego.
9.8. Krwiak stawu kolanowego.
10. Staw skokowy.
10.1. Przykurcz ścięgna Achillesa.
10.2. Niedowład mięsni strzałkowych.
10.3. Staw skokowy niestabilny - uszkodzenie więzadeł.
10.4. Naderwanie ścięgna Achillesa.
10.5. Obrzęk w obrębie stawu skokowego.
11. Stopa.
11.1. Koślawość palucha.
11.2. Stopa przywiedzeniowa.
11.3. Stopa płasko-koślawa.
11.4. Stopa szpotawa.
11.5. Palce podwijające się.
11.6. Zapalenie rozcięgna podeszwowego.
Inne oklejenia.
12. Blizny i obrzęki.
12.1. Blizny.
12.2. Obrzęki kończyn górnych - ramię.
12.3. Obrzęki kończyn górnych - przedramię.
12.4. Obrzęk całej kończyny górnej.
12.5. Obrzęk kończyny dolnej - udo.
12.6. Obrzęk kończyny dolnej - podudzie.
12.7. Obrzęk całej kończyny dolnej.
Oklejenia złożone.
13. Wykaz jednostek chorobowych i problemów funkcjonalnych.
Piśmiennictwo.
Zapalenie tęczówki to jedno z poważniejszych schorzeń okulistycznych, które...
czytaj więcejAmyloidoza jest schorzeniem, które wciąż pozostaje zagadką dla wielu pacjentów...
czytaj więcejAlkaptonuria, znana także jako ochronoza, jest uwarunkowaną genetycznie chorobą...
czytaj więcejZespół Sharpa, znany również jako mieszana choroba tkanki łącznej (MCTD, Mixed...
czytaj więcejZespół Edwardsa, czyli trisomia 18, jest jednym z najbardziej powszechnych zespołów...
czytaj więcejZespół Marfana to choroba genetyczna, która wpływa na różne układy i narządy...
czytaj więcejTkanka łączna jest fundamentem, który łączy, wspiera i chroni inne tkanki i narządy....
czytaj więcejMukowiscydoza, znana także jako zwłóknienie torbielowate, jest przewlekłą, postępującą...
czytaj więcej
