Resocjalizacja młodzieży niedostosowanej społecznie jako proces wspierania rozwoju psychospołecznego oraz kształtowania potencjałów
Autor: Justyna Siemionow
Wiedza na temat wielowymiarowego zjawiska niedostosowania społecznego dzieci i młodzieży jest niezbędna do planowania oraz realizacji konkretnych działań w procesie wychowania nieletnich.
W prezentowanej publikacji autorka przyjmuje, że proces resocjalizacji nieletnich powinien być organizowany przede wszystkim z uwzględnieniem perspektywy rozwojowej. Jednym z głównych celów procesu resocjalizacji w tym ujęciu staje się zatem wspieranie wychowanków w pokonywaniu trudności związanych z realizacją zadań rozwojowych okresu adolescencji. Identyfikacja oraz wzmacnianie potencjałów nieletnich stanowią jego uzupełnienie. Wychowankowie młodzieżowych ośrodków wychowawczych są w okresie intensywnych zmian kształtującej się osobowości, która u części z nich zmierza w nieprawidłowym kierunku, stwarzając tym samym ryzyko określonych zaburzeń psychicznych. Dostosowanie realizowanych działań do indywidualnych potrzeb rozwojowych wychowanków, daje możliwości dokonania trwałych pozytywnych zmian w ich funkcjonowaniu psychospołecznym.
Resocjalizacja młodzieży niedostosowanej społecznie jako proces wspierania rozwoju psychospołecznego oraz kształtowania potencjałów
Autor: Justyna Siemionow
Wstęp
Rozdział 1. Teoretyczne podstawy rozważań na temat rozwoju człowieka w kontekście jego socjalizacji i indywiduacji
1.1. Podstawowe założenia psychologii rozwoju jako nauki
1.2. Pojęcia: rozwój i zmiana
1.3. Charakterystyka etapu późnego dzieciństwa i adolescencji
1.4. Zadania rozwojowe w okresie dzieciństwa oraz dorastania a dynamika zjawiska niedostosowania społecznego
1.5. Koncepcja zadań rozwojowych według R. J. Havighursta
1.6. Rozwój kompetencji społecznych nieletnich jako cel procesu resocjalizacji
1.7. Charakterystyka środowiska rodzinnego nieletnich na wybranych przykładach
Rozdział 2. Proces formowania tożsamości – zadanie rozwojowe w okresie adolescencji
2.1. Ścieżka rozwoju tożsamości nieletnich
2.2. Założenia koncepcji J. Marcii w odniesieniu do młodzieży niedostosowanej społecznie
Rozdział 3. Twórcza resocjalizacja jako teoretyczna podstawa pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie
3.1. Zmiana w funkcjonowaniu nieletnich w warunkach zamierzonego oddziaływania wychowawczego – paradygmat poznawczy
3.2. Proces wspierania rozwoju tożsamości nieletnich przebywających w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych
3.3. Wychowawca jako osoba znacząca w rozwoju psychospołecznym nieletnich
Rozdział 4. Założenia metodologiczne badań własnych
4.1. Prezentacja podstawowych założeń zrealizowanego projektu − badań w działaniu
4.2. Opis placówki, w której zrealizowano projekt badawczy
4.3. Przedmiot i cel badań
4.4. Etapy badania oraz metody zbierania danych
4.5. Charakterystyka uczestników badania
4.6. Działania zrealizowane w ramach prezentowanego projektu badawczego
Rozdział 5. Wyniki zrealizowanego projektu
5.1. Program wychowawczy młodzieżowego ośrodka wychowawczego
5.2. Zmiana zasad opracowywania i wdrażania indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych
5.3. Program adaptacji nowych wychowanek
5.4. Wnioski i podsumowanie zrealizowanych badań
Rozdział 6. Pojęcie efektywności i jej badanie w procesie resocjalizacji nieletnich na podstawie wybranego kryterium
Refleksje na zakończenie
Bibliografia
Wykaz tabel i rysunków
Nota o autorce
