INTENSYWNA KRÓTKOTERMINOWA PSYCHOTERAPIA DYNAMICZNA DLA PRAKTYKÓW
- Wydawca: Harmonia
- Rok wydania: 2017
- Wydanie: I
- Ilość stron: 600
- Oprawa: twarda
- ISBN: 978-83-7744-123-7
102,90 zł
powyżej 300zł Najniższa cena z 30 dni: 99,90 zł
"To najlepszy podręcznik i przewodnik po intensywnej krótkoterminowej psychoterapii dynamicznej".
Peter Fonagy
"Książka jest nieocenionym źródłem informacji dla klinicystów poszukujących wskazówek, jak przełamać ukryte uczucia, które leżą pod lękiem wywołującym obrony. Obrony, które tak często opóźniają poszukiwanie i przywracanie emocjonalnej spójności, a tym samym zdrowia psychicznego i witalności".
Jak Panksepp
"... Autorzy niniejszej pracy szczególną uwagę zwracają na budowanie nieświadomego przymierza roboczego z pacjentem, separację jego ego od patologicznego aspektu superego, wzmacnianie zdolności adaptacyjnej ego pacjenta oraz na sekwencje pracy z obronami. Najpierw pracują z obronami przed emocjonalną bliskością z terapeutą (obrony frontowe), bardzo starannie i precyzyjnie monitorując przy tym lęk, dbając o jego zdrową regulację, a następnie zajmują się obronami przed doświadczaniem uczuć (obrony piwniczne).
Wysoki, niezdrowo regulowany lęk, przejawiający się między innymi zburzeniami poznawczymi/percepcyjnymi, w tym dysocjacją, świadczy według autorów o niskiej zdolności adaptacyjnej ego pacjenta. Zatem dopiero odpowiednia restrukturyzacja tej zdolności umożliwia głęboką, prawdziwie efektywną i dającą trwałe rezultaty pracę. Josette opracowała precyzyjną mapę prowadzącą w głąb nieświadomości pacjenta, nazywaną mapą drogową do nieświadomości, będącą metaforą drogi i świateł sygnalizacyjnych. Ten na pozór wyglądający dość skomplikowanie diagram jest bardzo przejrzystym i użytecznym narzędziem do pracy, zwłaszcza jeśli zrozumie się leżące u jego podstaw założenia teoretyczne. Precyzja, nieustępliwość w pracy z obronami i patologicznym aspektem superego oraz "wnikliwie, serdeczne oczy" Josette, w połączeniu z wrażliwością i poczuciem humoru Roberta oraz jego równie szybkim demaskowaniem oczu patologicznego superego, pozwalają zrozumieć, jak wiele troski, uwagi i miłości poświęca pacjentowi terapeuta, pracując w tym podejściu. Taki rodzaj kontaktu i bliskości emocjonalnej z pacjentem wymaga od terapeuty nie tylko wysokich kompetencji intelektualnych, ale również gotowości do pokonywania wszelkich osobistych barier, a także motywacji do nieustannego rozwoju i zgłębiana "zakamarków" własnej nieświadomości. Pacjent, będąc w relacji z takim terapeutą zajmując się swoimi problemami, staje się współpracującym, równoważnym i zaangażowanym partnerem.
Jako terapeuci byliśmy wcześniej przygotowywani do wsłuchiwania się w problemy naszych pacjentów. Stając sie terapeutami ISTDP, nauczyliśmy się w aktywny sposób korzystać z naszych oczu, czyli dostrzegać objawy lęku, obron i uczuć, oraz podejmować błyskawiczne decyzje odnośnie interwencji na bazie tych obserwacji. Nauczyliśmy się także korzystać z naszych uszu w inny sposób niż do tej pory, czyli słuchać i słyszeć, kiedy i jak zmienia się ton głosu naszego pacjenta, oraz dociekać, co jest przyczyną takiej zmiany: wyłaniające się uczucie, narastający lęk czy też bezradność? To duża przemiana w naszym terapeutycznym rozwoju.
Dziękujemy wszystkim za cierpliwą współpracę, odpowiedzi na nasze sugestie i propozycje oraz wspólny wysiłek uwieńczony sukcesem. Jesteśmy wdzięczni autorom, Josette i Robertowi, za możliwość współtworzenia tego dzieła, inspirujące dyskusje nad poszczególnymi fragmentami książki oraz wszystkie wspólnie spędzone chwile podczas pracy, nauki i zabawy w Warszawie, Gdańsku, Berlinie, Wenecji, Amsterdamie, Del Mare czy Kapsztadzie. Był to dla nas bezcenny czas, trudno wyrazić słowami jak bardzo bezcenny i ważny zarówno w naszym życiu zawodowym, jak i osobistym...."
Joanna Duchniewicz, Przemysław Duchniewicz
Tagi: psychoterapia książki ,
O Autorach.
Przedmowa do wydania polskiego.
Przedmowa.
ROZDZIAŁ PIERWSZY
Opracowana przez Habiba Davanloo intensywna krótkoterminowa psychoterapia dynamiczna, neuroza i znaczenie traumy przywiązaniowej.
Modyfikacja teorii analitycznej dokonana przez Davanloo.
Więź a zdrowie psychiczne.
Wpływ przemocy w dzieciństwie na rozwój układu nerwowego.
Klasyfikacja wydarzeń potencjalnie traumatycznych.
Spektrum zaburzeń psychoneurotycznych oraz spektrum pacjentów o wrażliwej strukturze charakteru.
"Kruchość" ego, zdolność adaptacyjna ego, patologia superego.
ISTDP jako wskazanie lub przeciwskazanie terapeutyczne.
Długość terapii.
ROZDZIAŁ DRUGI
Neurobiologiczna regulacja emocji i lęku.
Układ limbiczny.
ROZDZIAŁ TRZECI
Regulacja emocji i rola obron.
Emocje/uczucia - nastroje, stany, afekt.
Emocje i regulacja emocji.
Określenie wewnętrznych fizjologicznych przejawów emocji i doświadczenie.
Określenie stopnia i jakości regulacji emocji.
Ocena złości i impulsu sadystycznego.
Problemy z oceną złości pacjenta.
Problemy z ocena impulsu pacjenta.
Ocena żalu i smutku.
Ocena winy.
Problemy z ocena winy.
Zdrowa regulacja oraz świadome doświadczanie i wyrażanie emocji.
Pojęcie obrony i klasyfikacja systemu mechanizmów obronnych.
Brak zrozumienia, gdzie działają obrony w procesie regulacji emocji: przykład.
Obrony blokują regulację i generowanie emocji na poziomie bodźca i/lub reakcji.
Określenie obron dla celów ISTDP.
Obrony w obszarze natychmiastowego wyparcia.
Etapy pomagania pacjentowi w pokonaniu natychmiastowego wyparcia.
ROZDZIAŁ CZWARTY
Ocena/określanie lęku pacjenta.
Ocena specyficznego wzorca manifestacji lęku pacjenta.
Ocena a) przejawów somatomotorycznych (wzorce aktywacji mięśni poprzecznie prążkowanych).
Ocena b) przejawów wzorców autonomicznych i endokrynnych.
Ocena c) przejawów wzorców poznawczych/percepcyjnych.
Ocena wzajemnych proporcji wzorców a), b) i c).
Ocena szybkosci wzrostu, czasu trwania oraz szybkości zanikania poszczególnych przejawów.
Ocena umiejętności poprawnego nazywania przez pacjenta własnego stanu jako lęku.
Ocena specyficznego sposobu niedopuszczania przez pacjenta do adekwatnego analziowania własnego lęku.
Wzorzec lęku, zdolność adaptacyjna ego oraz patologia superego pacjenta.
Problemy fizyczne współwystępujące z lękiem.
Problemy fizyczne jako konsekwencja lęku.
Transkrypcje oceny lęku u pięciu pacjentów.
Pacjentka 1.
Pacjentka 2.
Pacjentka 3.
Pacjent 4.
Pacjentka 5.
ROZDZIAŁ PIĄTY
Opór, przeniesienie, zdolność adaptacyjna ego oraz wieloogniskowa podstawowa struktura neurotyczna.
Opór.
Związek między oporem a obronami: opór jako zmienna.
Ocena wzorca obronnego pacjenta.
Przykład procesu przeniesienia u pacjenta.
Przeciwprzeniesienie.
Klika przykładów przeciwprzeniesienia.
Zdolność adaptacyjna ego.
Stan układu poznawczego/percepcyjnego pacjenta.
Trójkąt osób.
Trójkąt konfliktu.
Kilka przykładów.
Wieloogniskowa rdzenna struktura neurotyczna.
ROZDZIAŁ SZÓSTY
Uczenie się na podstawie obserwacji i uczenie naszych pacjentów pokonywania własnych problemów.
Opracowana przez Alberta Bandurę teoria uczenia się społecznego i uczenie się na podstawie obserwacji.
Układ neuronów lustrzanych i jego udział w uczeniu sie przez obserwację.
Układ neuronów lustrzanych: introjekcja, identyfikacja, naśladownictwo.
Implikacje dla terapii.
ROZDZIAŁ SIÓDMY
Droga do nieświadomości pacjenta i przymierze robocze.
Wywiad wstępny i jego podwójne zadanie.
Centralna sekwencja dynamiczna opracowana przez Davanloo.
Droga do nieświadomości: czerwone i zielone światła sygnalizacyjne.
Koncepcja przymierza roboczego w ISTDP.
1. Emocjonalna więź, która powstaje między terapeutą a pacjentem.
2. Wspólna wizja problemów pacjenta u terapeuty i pacjenta, posługiwanie się tymi samymi definicjami róznych elementów/aspektów składowych tych problemów.
3. Umowa między terapeutą a pacjentem dotycząca pośrednich celów leczenia.
4. Umowa dotycząca podziału zadań terapeutycznych prowadzących do osiągnięcia wyznaczonych celów.
Problemy z nawiązaniem ( i utrzymaniem ) świadomego/nieświadomego przymierza roboczego z pacjentem: proces uczenia się oraz obrony pacjenta w postaci bierności i braku nadziei/bezradności.
Błędy często popełniane przez terapeutów ISTDP mogące niekorzystnie wpływać na świadome/nieświadome przymierze robocze z pacjentem.
Terapeucie nie udaje się pokazać pacjentowi, że jego problemy można zrozumieć dzięki zastosowaniu trójkąta konfliktu i trójkąta osób.
ROZDZIAŁ ÓSMY
Zmienne niezależne: techniki ISTDP służące zmianie czerwonych świateł sygnalizacyjnych na zielone.
Techniki ISTDP: cel, wybór, moment zastosowania, czas trwania, dawka.
Stosowanie WT, żeby pracować w TP.
Praca w WT.
Praca w przeniesieniu z terapeutą i z osobami z teraźniejszości.
Techniki konfrontacji, identyfikacji i klaryfikacji.
Konfrontacja i identyfikacja bez klaryfikacji: błędy terapeuty.
Konfrontacja, identyfikacja, klaryfikacja i presja na uczucia.
Istotność konfrontacji, identyfikacji i klaryfikacji.
Konfrontacja, identyfikacja, klaryfikacja i cofanie identyfikacji z patologicznym superego/oddzielanie ego pacjenta od patologicznego superego.
Konfrontacja, identyfikacja, klaryfikacja i terapeuta jako źródło biofeedbacku.
Odgrywanie ról, modelowanie i zmiana ról.
Regulacja lęku.
Rzucanie wyzwania/podważanie/zachęcanie do porzucania obron.
Zderzenie czołowe (HOC, Head-On Collision)
ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY
Wywiad wstępny z pacjentem z fobią dotyczącą transportu publicznego.
Wywiad wstępny (minuty 0-18).
ROZDZIAŁ DZIESIĄTY
Mapa do nieświadomości, kolejne kroki oraz jej zastosowanie u pacjentów cierpiących na zaburzenia depresyjne.
Typowy obraz depresji.
Psychobiologia depresji.
Psychofarmakologia a terapia dynamiczna.
Podejście dynamiczne.
ISTDP a depresja.
Przykłady kliniczne.
Natychmiastowe wyparcie (instant repression) i postępowanie z dynamikami depresji.
Drugi przykład pacjenta z depresją.
Uwaga.
ROZDZIAŁ JEDENASTY
Kroki na mapie drogowej do nieświadomości, zastosowanie ich w pracy z pacjentami z somatyzacją.
Historia: od objawów psychosomatycznych do somatyzacji.
Somatyzacja: objaw czy zaburzenie?
Przykład kliniczny 1.
Częściowe przełamanie złości, winy i żalu prowadzące jedynie do częściowej poprawy.
Przykład kliniczny 2.
ROZDZIAŁ DWUNASTY
Mapa do nieświadomości, kolejne kroki oraz jej zastosowanie u pacjentów cierpiących na zaburzenia depresyjne.
Pacjentka z poważnym złożonym charakterem masochistycznym, stosują obrony regresywne.
ROZDZIAŁ TRZYNASTY
Faza końcowa: opuszczanie mapy drogowej prowadzącej do nieświadomości.
Obrony przeciwko zakończeniu terapii.
Faza końcowa: kilka opisów z sesji.
Zakończenie 1.
Zakończenie 2.
Bibliografia.
Glosariusz.
Indeks.
Spis rycin.
Spis tabel.
Zespół Klinefeltera to jedna z najczęściej występujących anomalii chromosomowych,...
czytaj więcej