Szkolna edukacja seksualna jest jednym z kontrowersyjnych tematów współczesnego dyskursu społecznego. Analizy zaprezentowane w książce koncentrują się wokół dyskusji o edukacji seksualnej w polskim kontekście kulturowym i na tle praktyk pedagogicznych w tym zakresie. Podręczniki do wychowania do życia w rodzinie, weryfikowane i dopuszczone do praktyk edukacyjnych w latach 1999-2014, są traktowane jako rezultat dominacji konkretnej wizji porządku seksualnego. Nie bez znaczenia dla konstrukcji i legitymizacji analizowanych treści okazują się także intertekstualne relacje między podręcznikami a szerszą rzeczywistością społeczną oraz procesy produkcji, dystrybucji i konsumpcji tekstów.
Książka Barbary Jamrozowicz jest nowatorska i wykorzystuje niezagospodarowaną jeszcze przestrzeń dyskursu naukowego dotyczącego konstruowania znaczeń na temat młodzieżowej seksualności i edukacji opartej na tych znaczeniach. Rozważania Autorki znacznie wyprzedzają inne tego typu wywody. W pogłębiony sposób analizuje ona historyczne i społeczne uwarunkowania edukacji seksualnej, następnie przedstawia, w jaki sposób znaczenia zagadnień związanych z wychowaniem seksualnym są konstruowane na poziomach makro-, mezo- i mikrokontekstu.
