Trudne dialogi Rozmowy psychiatrów i psychoterapeutów z pacjentami
Autor: G. Jakob, K. Lieb, M. Berger
Redkacja wydania polskiego: Bogdan de Barbaro
Książka skupia się na typowych problematycznych sytuacjach praktyki psychiatryczno-psychoterapeutycznej, które są często poruszane podczas superwizji i omawiania przypadków, szczególnie przez początkujących psychoterapeutów. Książka jest więc skierowana zwłaszcza do psychologów i lekarzy będących w trakcie kształcenia lub specjalizacji psychiatrycznej, psychosomatycznej czy psychoterapeutycznej. Prawdopodobnie skorzystają z niej równiez lekarze innych specjalności (szczególnie rodzinni i neurolodzy), a także opiekunowie w ośrodkochach psychiatrycznych, którzy często spotykają się z trudnym zachowaiem pacjentów.
Każdy rozdział zaczyna się od opisu przykładowych przypadków, które mają na celu przybliżenie zakresu omawianego zagadnienia. Po tych przykładach następują ogólne rozważania dotyczące danej problematyki (Podłoże) oraz podsumowanie zaproponowanego postępowania (Analiza). Następnie pod nagłówkiem Strategia rozwiązania problemu podane sa konkretne przykłady postępowania pozwalające na radzenie sobie z danym problemem. Tam, gdzie jest to merytorycznie uzasadnione, rozdziały dopełnione zostały przykładowymi dialogamiodnoszącymi się do opisanych przypadków. Tytuły rozdziałów i podrozdziałów oddają dość precyzyjnie omawiane w nich problemy, co powinno ułatwić Czytelnikowi znalezienie w książce zagadnień, które są dla niego istotne w danym momencie. Często jako trudne uznawane są przypadki, w których występuje wiele problemów jednocześnie. Stąd też w tekście umieszczono odwołania do innych rozdziałów książki, w których można znaleźć podobną problematykę.
Fragment wstępu do książki Trudne dialogi Rozmowy psychiatrów i psychoterapeutów z pacjentami
Tagi: psychoterapia książki ,
Trudne dialogi Rozmowy psychiatrów i psychoterapeutów z pacjentami
Autor: G. Jakob, K. Lieb, M. Berger
Redkacja wydania polskiego: Bogdan de Barbaro
1. Wstęp
2 Pacjent nie wykazuje postępów lub nie współpracuje w dążeniu do celu terapii
2.1 Dążenia pacjenta są niejasne
2.2 Pacjent nie nawiązał kontaktu emocjonalnego z samym sobą i z terapeutą
2.3 Pacjent przyjmuje unikającą postawę
2.4 Pacjent twierdzi, że „nic mu nie pomaga”
2.5 Gwałtownie zmieniający się nastrój i zachowanie pacjenta oraz kontakt z nim
2.6 Pacjent bardzo narzeka
2.7 Pacjent trzyma się kurczowo terapeuty zamiast się usamodzielnić
2.8 Pacjent nie ma poczucia obowiązku w stosunku do terapii
2.9 Pacjent nie stosuje się do zasad obowiązujących w terapii
3 Trudne interakcje z innymi pacjentami lub personelem
3.1 Pacjent podejmuje jednocześnie kilka terapii
3.2 Pacjent narzeka na innych terapeutów
3.3 Pacjent narzeka na innych pacjentów
3.4 Dwoje pacjentów nawiązuje relację seksualną
4 Pacjent doszukuje się problemów głównie u innych, rzadko u siebie samego
4.1 Pacjent utrzymuje, że stał się ofiarą mobbingu
4.2 Pacjent narzeka przede wszystkim na partnera albo członków swojej rodziny
4.3 Pacjent umniejsza kompetencje terapeuty
4.4 Pacjent zachowuje się w sposób niekorzystny, nie postrzega jednak swojego zachowania jako problematyczne
5 Pacjent nie ujawnia ważnych informacji
5.1 Pacjent podaje nieprawdziwe informacje
5.2 Pacjentka przemilcza problemy ze wstydu
6 Klinika zastępuje pacjentowi jego naturalne otoczenie
6.1 Pacjent jest hospitalizowany
6.2 „Zysk z choroby” jest wysoki
7 Skłonności samobójcze
7.1 Kwestię skłonności samobójczych trzeba wyjaśnić
7.2 Pacjent ma skłonności samobójcze i jest skłonny do pertraktacji
7.3 Pacjent ma skłonności samobójcze i nie jest skłonny do pertraktacji
7.4 Pacjent przekazuje treści samobójcze
7.5 Pacjent popełnił samobójstwo (na terenie kliniki)
8 Pacjent odmawia stosowania się do procedur leczniczych
8.1 Pacjent nie chce przyjmować leków
8.2 Pacjent odmawia koniecznego przyjęcia na leczenie stacjonarne
8.3 Pacjent nie chce zostać wypisany ze szpitala
9 Leczenie jest utrudnione przez ograniczone zasoby pacjenta
9.1 Pacjent żyje w trudnym środowisku
9.2 Pacjent ma niewielkie kompetencje
9.3 Pacjentowi brakuje pewności siebie
9.4 Ofiara przemocy jest zbyt nieufna, by nawiązać relację terapeutyczną
9.5 Pacjentka cierpi na ciężkie dysocjacje
10 Często spotykane trudne sytuacje w kontakcie bezpośrednim
10.1 Pacjent płacze podczas rozmowy
10.2 Pacjent mówi niemal nieprzerwanie
10.3 Terapeuta jest znacznie bardziej aktywny niż pacjent
10.4 Pacjent irytuje terapeutę
10.5 Pacjent zadaje terapeucie niedyskretne pytania
10.6 Pacjent jest zainteresowany terapeutką na tle erotycznym
10.7 Pacjent i terapeuta bardzo się różnią
Skorowidz
