Książka Hanny Olechnowicz jednego z największych w Polsce autorytetów w dziedzinie podejmuje bardzo ważny problem aktywizacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Autorka przedstawia programy i metody animowania więzi dziecka z rodziną czy rówieśnikami, a także działania mające na celu budowanie poczucia własnej wartości oraz rozwijanie aktywności twórczej. Prezentowane eksperymenty ukazują potencjał dzieci z niepełnosprawnością intelektualną oraz sposoby jego rozwijania przez nauczycieli i terapeutów.
Książka jest kopalnią pomysłów, jak pobudzać aktywność dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie interakcji z rodzicami i rówieśnikami, jak budować ich samoocenę i poczucie własnej wartości, jak wyrywać z apatii, bezczynności, łagodzić zaburzenia emocjonalne, uczyć sprawstwa i płynącej z tego satysfakcji oraz rozwijać twórczość i chęć działania.
(Z recenzji prof. dr hab. Anny Firkowskiej-Mankiewicz)
CZĘŚĆ I. Sposoby animowania więzi dziecka z jego rodziną 1. List jako łącznik między dzieckiem wychowywanym w zakładzie a jego rodziną
2. Fotografia - element pośredniczący w kontaktach między rodzicami a dziećmi
3. Dziecko jako strona obdarzająca w kontaktach z rodzicami
4. Rozmowy diagnostyczno-terapeutyczne o rodzinie dziecka
CZĘŚĆ II. Doznawanie siebie jako wartości społecznej i osoby znaczącej
5. Indywidualne obdarzanie uwagą niewartościującą
6. Przeciwdziałanie niepohamowanej impulsywności przez zrytualizowany kontakt znaczący z nauczycielem
7. Przezrocza z wizerunkami uczniów jako materiał poglądowy
8. Wygłaszanie tekstów mówiących o własnej osobie jako metoda kształtowania uspołecznienia, asertywności i płynności wymowy
9. Wypowiadanie własnych uczuć jako pomoc w kierowaniu sobą
CZĘŚĆ III. Współpraca w parach w obecności uważnego i nieingerującego nauczyciela
10. Malowanie palcami na wspólnym arkuszu
11. Lepienie na wspólnym terytorium
12. Kompozycje krajobrazowe w piaskownicy
13. Współdziałanie w diadach przedstawione w teatrzyku kukiełkowym
CZĘŚĆ IV. Zabawy sprzyjające socjalizacji w małych grupach rówieśniczych
14. Rola zabawy w rozwoju gatunkowym człowieka
15. Spontaniczne, niekierowane zabawy w grupach czteroosobowych
16. Wspólne zabawy dzieci upośledzonych i normalnych w grupach czteroosobowych
17. Różnicowanie się ról społecznych w pięcioosobowych grupach młodzieży
18. Sesje klubowe dla pięcioosobowych grup dziewcząt wychowywanych w zakładzie
19. Wychowanek instruktorem w pięcioosobowej grupie dziewcząt głębiej upośledzonych umysłowo
CZĘŚĆ V. Samorzutna aktywność twórcza dzieci
20. Założenia teoretyczne kształcenia twórczej, samorzutnej aktywności uczniów
21. Metodyka kształtowania samorzutnej aktywności uczniów głębiej upośledzonych umysłowo
22. Swobodne malowanie plam barwnych pędzlem
Podsumowanie
Arkusz zapisu programu socjalizacji
Kwestionariusz "Sytuacja osobista i społeczna dziecka
Stężenie kreatyniny we krwi jest istotnym wskaźnikiem funkcjonowania nerek oraz...
czytaj więcejFosfataza alkaliczna to enzym, który odgrywa kluczową rolę w wielu procesach biologicznych....
czytaj więcejRumień zakaźny to stosunkowo łagodna infekcja wirusowa, która najczęściej dotyka...
czytaj więcejZespół jelita drażliwego jest przewlekłą chorobą przewodu pokarmowego o charakterze...
czytaj więcejSzkarlatyna to choroba zakaźna, która dotyka dzieci w każdym wieku. Mogą zarazić się...
czytaj więcej
